Mesele kiraz gibi görünse de kirazdan yola çıkıp son 20 yılda Türkiye’de tarımı gölgeleyen tüm icraatları yeniden masaya yatırmak gerekiyor. Ama geçen gün Kemalpaşalı genç kiraz üreticisinin isyanı, doğaldır gözümüzü Kemalpaşa’ya çevirdi. Kiraz üreticilerinin yıllardır isyan ettiklerini de yeni öğrendik. Uzman tarım yazarı Ali Ekber Yıldırım’ın 15 yıl önce yazdığı bir makalede anlattıklarını okuyunca da ister istemez neden acaba 15 yıldır “kiraz” gündem olmuyor demeye başladım. Düşünsenize sadece son 15 yıldır üretici perişan olduğunu söylüyor ama bizler, o genç kirazlarını çöpe attığında fark ediyoruz. Kemalpaşa erkenci kirazda bir numara. Ama üretiminden hasadına ve pazarlamasına kadar hep kahır. Ve gariptir böylesine önemli ürünümüz hem İzmir’de hem de Türkiye’de yapayalnızlığa mahkûm edilmiş. Yerel yönetimler de hükümet de bu soruna ilgisiz ve duyarsız. Kemalpaşa gerçeğini kazdığımızda ortaya çıkan ise “betona tapanlar”. Kemalpaşa’da kiraz ağacının sayısı artmıyor, yerine beton binalar fazlalaşıyor. Ve adeta dalga geçer gibi yıllardır ilçe belediyesi üretici için bir adım atmazken, kiraz festivali düzenliyor, şarkılar türküler çığırtıyor.
Cemil Tugay başkanın acil el atması şart bu soruna. Kemalpaşa kirazcıları Aziz Kocaoğlu’ndan bu yana büyükşehir belediyesini hiç görmemişler yanlarında.
Bir hekim olarak yüreğinde önce insan olan Cemil Başkanın festivale değil, üreticilere gitmesi gerekiyor.
Neymiş arkadaş bu kirazın günahı?
