Son Mühür / Osman Günden - İzmir Büyükşehir Belediyesi Spor Kulübü bünyesinde yer alan ve farklı engel gruplarından sporcuların oluşturduğu boccia takımı, başarılarına başarı katarken, bu yolculukta onları yalnız bırakmayan en büyük destekçileri ise anne sevgisi oldu.
Sadece evde değil, antrenman sahasında da çocuklarının yanında olan bu fedakâr anneler, hem moral hem de fiziksel destek sağlayarak adeta takımın gizli kahramanları oluyor.
Anneler Günü'ne anlamlı jest
İzmir Büyükşehir Belediyesi Engelli Çalışmaları Şube Müdürlüğü, Anneler Günü öncesinde sporcuların bu özverili anneleri için özel bir etkinlik düzenledi. Yıllar süren emek ve sevgiye bir teşekkür niteliğinde, annelere birer zeytin fidanı armağan edildi. Kulüp Başkanı Ertuğrul Tugay da antrenman sahasını ziyaret ederek sporcularla ve anneleriyle bir araya geldi, onların Anneler Günü’nü kutladı.
Antrenmanlara omuz omuza
Gerek yurtiçinde gerekse uluslararası turnuvalarda mücadele eden boccia sporcuları, anneleriyle birlikte adeta bir ekip ruhu yakalamış duruma geldi. Sporcular, antrenmanlara anneleriyle birlikte geliyor, birlikte hazırlanıyor ve başarılarını yine onlarla kutluyor. Anneler kimi zaman topları çocuklarına ulaştırıyor, kimi zaman da onlarla birlikte bu sporu deneyimliyor. Boccia alanı onlar için sadece bir antrenman yeri değil, aynı zamanda sosyal bir paylaşım alanı haline geldi.
“O benim her şeyim”
28 yaşındaki sporcu Ömer Şan’ın annesi Melahat Şan, oğlunun 12 yıldır boccia ile ilgilendiğini belirterek, “Zamanımız çok güzel ve eğlenceli geçiyor. Biz de boccia sporuna alıştık. Evde olunca çok sıkılıyoruz. Onlarla biz de çok mutluyuz. Maçlarda biz de stres yaşıyoruz.
Oğlum iki kez dereceye girdi. Burada annenin ilgisi çok önemli. Oğlum olmadan ben de yaşayamam. O benim her şeyim. 30 yıldır örgü örüyorum. Oğlumu getirip götürürken metroda, antrenman salonunda, hastanede örüyorum. Burada ördüğüm örgüler İzmir’i dolaşacak kadar çok” diyerek bu süreci keyifle anlattı.
“Anneler olarak ayrı bir arkadaş grubu oluşturduk”
Mustafa Çetin’in annesi Gönül Çetin de, on yılı aşkın süredir oğlunun spordaki yolculuğuna eşlik ediyor. Serebral palsili oğlu için antrenman öncesi hazırlıkları yapan Gönül Çetin, “Evden oğlumla çıkıp antrenmanlara gidiyoruz. Anne olarak 7 gün 24 saat oğlumla beraberim. Benim oğlum serebral palsili olduğu için rampa aracılığıyla top atabiliyor ve antrenman öncesi oğlumu ben hazırlıyorum.
Boccia sporunu artık ben de öğrendim. Antrenman sırasında çocuklarımızın attığı topları topluyoruz. Biz artık boccia ailesi olduk. Anneler olarak ayrı bir arkadaş grubu oluşturduk. Ailecek görüşüyoruz. Pikniklere, kamplara gidiyoruz. Boccia, hem bizim hem de çocuklarımızın psikolojisi için çok önemli.
Anneler olarak biz de boccia oynuyoruz. Oğlum Azerbaycan’da şampiyon, İtalya’da üçüncü oldu. Türkiye’de de dereceleri var. Onunla gurur duyuyorum” sözleriyle duygularını dile getirdi.
“O nereye ben oraya”
22 yaşındaki İrem Akbaş’ın annesi Emine Akbaş da boccia ile kızının daha dışa dönük hale geldiğini ifade ederek, “Kızım bir yıldır boccia takımında. Kızım içine kapanık biriydi. İnsanlarla kaynaştıkça konuşması düzeliyor, kendine güveni geliyor. Ben de sürekli onunla beraberim.
O nereye ben oraya... Antrenmanlara gidip gelirken ben de boccia oynamayı öğrendim. Yeri geliyor toplarını topluyorum. Antrenmanları izlerken bir yandan el işleri yapıyorum, arkadaşlarla sohbet ediyorum” dedi.
“Sporcuların üzerinde çok büyük etkisi olduğunu düşünüyoruz”
Engelli Çalışmaları Şube Müdürlüğü’nden sosyal hizmet uzmanı Ahmet Karakaya ise bu başarıların arkasındaki gerçek kahramanlara vurgu yaparak, “Burada sporcularımıza sağlamlık ve motivasyon konusunda yardımcı olurken, sporcu asistanlığı da yapıyoruz.
Sporcularımız Türkiye’de ve dünyada bizi defalarca gururlandırdı ama burada görünmez kahramanlarımız anneler oluyor. Sporcularla her antrenmana geliyorlar, onlarla ter döküyorlar. Turnuvalarda arka planda görünseler de aslında emekleri çok büyük. Her top atıldığında onlar da sporcularla heyecanlanıyor ve onlara taktikler veriyor.
Bu motivasyonun sporcuların üzerinde çok büyük etkisi olduğunu düşünüyoruz. Anneler iyi ki var. Anneler antrenman dışında da arkadaş oldu. Burada antrenörümüz Feride İnce hocanın da emeği çok önemli. Burada bir aile ortamı kurdu. Antrenmanlarımız aile sıcaklığında devam ediyor” diye konuştu.
