İzmir Huzurevi Yaşlı Bakım ve Rehabilitasyon Merkezi’nde kalan 4 çocuk babası Halil İbrahim İnan, Manisa’nın Salihli ilçesine bağlı Köseali Mahallesi’nde dünyaya geldiğini anlatıyor.
İlkokul yıllarında Atatürk’ün köyden geçeceğini duyunca büyük bir heyecan yaşadıklarını söyleyen İnan, çocukluk heyecanını şöyle dile getirdi:
“Köylüler, ‘Atatürk İzmir’e geliyor’ diye haber aldı. Hepimiz demir yoluna çıktık. ‘Atatürk geçiyor’ dediler. Eller sallanıyor, tren yavaş yavaş geçiyor. Çoluk çocuk ‘Atatürk’ diye bağırıyoruz. O kadar görebildik.”
“35 haneli köy ağlıyordu”
Atatürk’e duyduğu hayranlığı yıllarca çocuklarına ve torunlarına anlattığını belirten İnan, 10 Kasım 1938 gününü ise unutamadığını söyledi:
“O gün annem ağlıyordu. ‘Ne oldu?’ diye sordum. ‘Babamız öldü, Atatürk öldü’ dedi. 35 haneli köy ağlıyordu.”
Oda arkadaşının hafızasında da aynı acı
Halil İbrahim İnan’ın oda arkadaşı olan, Turgutlu doğumlu 7 çocuk babası 99 yaşındaki Abdurrahman Başaran, Atatürk’ü göremese de 10 Kasım gününü gözyaşlarıyla hatırlıyor.
Atatürk’ün vefat ettiği gün 4. sınıf öğrencisi olduğunu söyleyen Başaran, sınıfta yaşananları şöyle aktardı: “Öğretmenlerimiz bizi sıraya soktu. ‘
Atamız vefat etti’ dediler. Hepimiz ağladık. Tek biz değil, tüm Türkiye Cumhuriyeti ağladı. Çok büyük bir ızdırap yaşadık.”
Okuldan eve döndüğünde anne ve babasının da ağladığını söyleyen Başaran, her 10 Kasım’ın içinde tarifsiz bir acı bıraktığını ifade etti.
“Böyle bir adam bir daha dünyaya gelmez”
Başaran, Atatürk’ün Türkiye Cumhuriyeti’ni büyük zorluklarla kurduğunu vurguladı: “Bizleri güzel yollara teşvik etti. Güzel kanunlar çıkardı. Böyle adam bir daha dünyaya gelmez.”
“Bir kadın olarak minnetle anıyorum”
Buca Huzurevi’nde yaşayan 99 yaşındaki Melahat Olcay ise Atatürk’ün Türk kadınlarına verdiği hakların önemine vurgu yaparak onu her daim minnetle andığını belirtti.
Atatürk öldüğünde ilkokul öğrencisi olduğunu söyleyen Olcay, o günü şu sözlerle anlattı: “Arkadaşlarımla birlikte ağladığımı hatırlıyorum. Ata’ya olan özlemim yıllar geçtikçe daha da arttı.”
