Son Mühür/Gamze Eskiköy-Bağımsız Maden İş Sendikası Genel Başkanı Gökay Çakır, 2004 yılından bu yana uygulanan maden politikalarının yalnızca işçilerin can güvenliğini değil, kırsal yaşamı da hedef aldığını söyledi. Eğitimden tarıma, sosyal yaşamdan ekonomik düzene kadar her alanda köylerin tasfiye edildiğini belirten Çakır, “Maden Kanunu patronların çıkarına işliyor, bizleri köylerimizden koparıp çaresizliğe itti” ifadelerini kullandı.
“Köylerimizi terk ettik, şehirlere savrulduk”
2004 tarihinden bu yana uygulanan madencilik politikalarının köyleri boşalttığını ve işçileri çaresizliğe ittiğini belirten Çakır, “2004’ten bu yana Maden Kanunu patronların çıkarına işliyor. Benim köyümden öğretmenimi aldılar, okulumu kapattılar, tarlamızı aldılar Sonra bizleri de şehre sürdüler. Patronların kucağına itildik. Köyümde eşim, dostum, ailem vardı. Şimdi hepsi dağıldı. Köylerimizi boşalttılar, bakkalımız kapandı, çocuklarımız göç etti.
Madenciler hep köylü çocukları. Maden ocaklarını köylerimize kuruyorlar, bizleri oralardan koparıp şehirlere savuruyorlar. ‘Bana dokunmayan yılan bin yaşasın’ diyorlar. Ama o yılan bir gün herkesi sokacak…” dedi.
“İşçi sınıfını köle yaptılar”
Gökay Çakır, işçilerin her geçen gün daha fazla göz ardı edildiğini belirterek, siyasetin yalnızca sermaye sahiplerini öncelediğini ifade etti. Çakır, “İşçi sınıfını bir avuç insana köle yaptılar. İşçi ancak öldüğünde ya da toplu halde yaşamını yitirdiğinde siyasetin gündemine gelebiliyor. Tek tek ölen işçiyi kimse umursamıyor. Türkiye’de işçi sınıfı değersiz görülüyor. Yasaları, kanunları değiştiriyorlar ama milletvekilleri de meclis üyeleri de bizi düşünmüyor. Oylarımızı bizden alıyorlar ama işverenlerin, patronların yanında yer alıyorlar. Çünkü patron güçlü. İş kazaları da bu düzen sürdükçe hep olacak. Patronlar tepeden bakıyor, biz ise ölüyoruz” diye konuştu.
“Her gün en az bir işçimizi toprağa veriyoruz”
Türkiye’de iş güvenliği sisteminin çöktüğünü söyleyen Çakır, “Biz madencilerin doğru düzgün iş güvenliği yok. Geçtiğimiz ay bu ülkede 160 işçi hayatını kaybetti. Ama ne iktidar ne muhalefet bu ölümleri gündeme taşıyor. Holdinglerin karşısında olduğumuz için bizi de duymuyorlar. 301 arkadaşımızı kaybettik, ders çıkarmadık. 100 kişi daha öldü, yine sessiz kalındı. Bu ülkede her zaman işçiyi suçluyorlar. Her gün en az bir işçimizi toprağa veriyoruz. Kelleyi torbaya, kefeni cebine koyarak çalışıyoruz. Madencilik böyle bir iş… Zor, ölümüne bir iş” diye belirtti.