"Koş koş Sümerbank, Umurbey yolu temizleniyor" dediler. Hemen koşmaya başladım. İçimden de evet başardım, oldu diyordum. Sevinç çığlıkları attım. Coşku içinde, "teşekkürler komşum" diyerek Sümerbank yoluna ulaştım.
Yolun başına geldiğimde birde ne göreyim çöpler toplanmış, siyah poşetlere konmuş, mis gibi süpürülmüş, her yer çicek gibi olmuş.
Hava çok sıcak uzun ince bir yolda yürüyorum kan, ter içinde, hayal görüyorum sanki, çölde Serap, gözlerimi ovuşturuyorum aman Allahım her yer pırıl pırıl diyerek gidiyorum.
Her yerde öbek öbek siyah poşetlere toplanmış çöpler.
Oldu temizlendi, yazılar boşa gitmedi diye sevinirken. Hani Türk filmlerinde olur bir anda hava kararır, ekran siyaha düşer, gök gürler ve yağmur yağmaya başlar.
Yağmurdan göz gözü görmez, Edis Hun Perihan Savas'ı kaybeder. "Nayır nolmaz Nalann" diyerek kendi etrafında döner.
İşte tam da o sahneyi yaşadım...
Yukarıda gördüğünüz fotoğraf şaka gibi değil mi? Meğer yol üzerinde kaynanamın gördüğü yerler temizlenmiş, ilerlemeye devam ettim ve asıl çöp dağı duruyor. Çöpler, evsel atıklar ve inşaat harfiyatları dağılmış her yere yayılmış bir şekilde...
Saatte baktım mesai mi bitti acaba dedim saat:14.53...
07.00 - 15.00 mesaisi sanırım erken bıraktı diye düşündüm. Ve 16.50' ye kadar bekledim ne gelen var ne giden yarın ola hayrola değip oradan ayrıldım.
Vee bugün Perşembe saat 07.50 ortam aynı... Mahalle'den bu saatte çöp arabası geçmiş olmalı, o siyah poşetleri alsa ne iyi olurdu? Niye almadıysa? Düşman cephesinde sanki, geçerken alıver ne olur? ki.
Yani sözün özü komşum teşekkür mü etsem, yoksa neydi şimdi bu mu desem bilemedim...
Başarılar Konak Belediyesi, başarılar Nilüfer Çınarlı Mutlu...
Tekrar görüşüne dek sağlıklı kalın, tüberküloz olmayın...